موج همه گیری بیماری H1N1 (آنفولانزای خوکی) از آوریل تا سپتامبر 2019 در مای به وجود آمد.
تا جولای 2010، در 214 کشور شیوع پیدا کرد و بیش از 311 نفر کشته به سازمان جهانی بهداشت گزارش شد (World Health Organization, 2010).
پوشش رسانه ای گسترده ای در مورد این همه گیری به وجود آمد که شامل تلاشهای دولت برای آموزش مردم و کنترل شیوع بیماری بود.
فیلم شیوع منعکس کننده واقعیت هایی در مورد بیماری واگیرداری است که چین را در برگرفته و به سرعت در آمریکا و سایر کشورها گسترش می یابد.
این امر، چندین تجربه انسانی را جهت مقابله با این بیماری کشنده در هم می آمیزد، از خانواده ای در حومه شهر تا تیم دانشمندان و متخصصین ملی و جهانی که سراسیمه برای مهار بیماری و یافتن واکسنی برای آن تلاش میکنند.
در این میان، نظم جامعه به علت عدم آمادگی ساختار اجتماعی، از هم پاشیده می شود.
احتمال چنین رویدادی پس از وقوع طوفان کاترینا، به نظر واقعی می رسد.
موضوع اصلی فیلم رفتار انسان است.
این عامل اغلب در برنامه ریزی و تحقیقات مربوط به حوادث نسبت به عوامل دیگر کمتر مورد توجه قرار میگیرد. (Brug, Aro, & Richardus, 2009).
مدیریت موثر بیماری های عفونی واگیردار جدید، هنگامی که هنوز واکسنی برای آن ها کشف نشده است، به رفتار انسان بستگی دارد (Brug et al., 2009).
فیلم شیوع این نکته را به شیوه تاثیرگذاری به نمایش میگذارد.
در این فیلم درک خطر بسیار زیاد است، زیرا موجب وحشت گسترده و تلاشهای سراسیمه برای جدا کردن بیماران، پیدا کردن روش درمان و جلوگیری از آلودگی صورت می شود.
ساختارهای اجتماعی عظیم از هم پاشیده می شود و نظم عمومی از بین می رود.
بر خلاف سایر فیلمهایی که در مورد فجایع ساخته شده، در شیوع یک واقعیت دلسرد کننده وجود دارد.
محققان بیماری های واگیردار، رفتارهای پس از شیوع بیماریها را در افراد، مشابه آن چه در فیلم نمایش داده شده توصیف می کنند.
در مطالعه ای که در مورد بیماری H1N1 در مای توسط ونگ و سام (2011) انجام شد، 99 درصد از کسانی که از بیماری نجات پیدا کرده بودند، مشغول رفتارهای محافظتی مربوط به سلامتی بودند.
درباره این سایت